The Semantic Development of the Verses About the Ignorance Era Customs in the Shī‘a and Sunnī Commentaries: The Case Study of Wa’d Custom in the Qur’ān 81:8-9

Document Type : Scholary

Authors

1 University of Quran and Hadith (Tehran Campus)

2 Assistant Profssor Farabi Campus, University of Tehran

Abstract

قرآن شامل آیاتی است که در آنها به آداب و رسوم عرب جاهلی پرداخته است. در نگاه نخست مردم عصر جاهلیت مخاطب این آیات هستند. از طرفی کلام الهی هدایتی عام و فراگیر برای انسانها در همه اعصار داشته و یک یک آیات آن وجه جاودانگی و هدایتگری دارند. تامل در این وجه ایجاب می کند که مولفه های محدودیت آیه استخراج شده و مورد تحلیل قرار داده شوند. در این مقاله با مطالعه نقادانه تفاسیر فریقین که به روش توصیفی-تحلیلی انجام شده آیات 8 و9 سوره تکویر با موضوع سنت واد بررسی شده است. در این راستا نحوه بهره برداری مفسرین از ظرفیت های معنایی الفاظ و راهکارهایی را که ایشان با هدف گسترش معنای آیه تحت عنوان روش توسعه معنایی بیان کرده اند استخراج شده است. دستاورد این پژوهش نشان می دهد که راهکارهایی مانند تنقیح مناط، الغای خصوصیت و تکیه بر اطلاق لفظ و روایات تفسیری، توسط مفسرین شیعه و اهل سنت، به کار گرفته شده تا مولفه های محدودیت آیه ملغی شده و مدلول آیه در طول معنای اولیه آن گسترش یابد؛ همچنین جاودانگی قرآن، فرا زمانی و فرا مکانی بودن آن و هدایتگری کلام الهی برای تمامی انسانها در همه اعصار نیز تصدیق می شود.

Keywords

Main Subjects